Ο συνδυασμός του πρασίνου, των υγρών στοιχείων και της πέτρας κυριαρχεί στο ξενοδοχειακό συγκρότημα που σχεδίασε το αρχιτεκτονικό γραφείο Delta Architects.
Ο σχεδιασμός μιας ξενοδοχειακής μονάδας δεν μπορεί να βασίζεται σε μια μονοδιάστατη οπτική, καθώς οφείλει να υπηρετήσει το όραμα και την έμπνευση, την ταυτότητα που θα εκφράσει η νέα δημιουργία, με στόχο να ικανοποιήσει τον επισκέπτη. Ή, όπως λένε στο Architect η Τατιάνα Κούππα και ο Νίκος Παπαπανούσης, «κάθε έργο έχει να διηγηθεί στους χρήστες του τη δική του, πάντα ενδιαφέρουσα, ιστορία. Η αρχιτεκτονική μας όσον αφορά το hoteling είναι πάντα διηγηματική και επιδιώκει να παραθέτει “εμπειρία” στον χρήστη, δυνατές αναμνήσεις. Έτσι, ο χρήστης ανακαλώντας μετά από καιρό την εμπειρία και μέσα από την ανάδειξη των συστατικών και στοιχείων του εκάστοτε φυσικού και της κατασκευασμένης σύνθεσης να αποζητά να επιστρέψει, να επιθυμεί να ξαναβιώσει τον χώρο, τον τόπο, τον χρόνο εκεί».
Με αυτήν ακριβώς την αρχιτεκτονική φιλοσοφία εμφορείται το Mayia Exclusive Resort & Spa, το οποίο σχεδίασαν οι Delta Architects.
Ένας χώρος γαλήνης και υψηλής αισθητικής Το Mayia Resort & Spa είναι μια νέα ξενοδοχειακή μονάδα, κατηγορίας 5 αστέρων, 500 κλινών, 250 δωματίων, εμβαδού 12.496 τ.μ. επί συνολικής έκτασης 62.480 τ.μ., η οποία βρίσκεται στην περιοχή Κιοτάρι του Δήμου Ασκληπιείου Ρόδου.
Το κύριο στοιχείο της σύνθεσης είναι ο κεντρικός άξονας που συνδέει το κτίριο κεντρικών λειτουργιών του ξενοδοχείου με τον χώρο της κεντρικής πισίνας, τα εστιατόρια, μπαρ, πλάζα και την έξοδο προς την θάλασσα. Η πορεία αυτή σηματοδοτείται με τις ορθογωνικές πύλες που καταλήγουν, μέσω μια κεντρικής σκάλας με υδάτινα στοιχεία και καταρράκτες, σε μια κεντρική πύλη στο κτίριο κεντρικών λειτουργιών στο επίπεδο του λόμπι. Όλα τα κτίσματα αναπτύσσονται κατά τέτοιο τρόπο στο επικλινές οικόπεδο ούτως ώστε να εκμεταλλεύονται όλη τη μαγευτική θέα προς τη θάλασσα, ενώ σε όλες τις πτέρυγες των δωματίων πρωταγωνιστεί το νερό με την ύπαρξη πισινών (swim-up) και υδάτινων στοιχείων παίζοντας με τον αντικατοπτρισμό των όγκων και τον ήχο του νερού.
Τα στοιχεία των όψεων ακολουθούν την αισθητική και υιοθετούν τα στοιχεία της κεντρικής πύλης. Οι όγκοι των πτερύγων τονίζονται με γωνιακές ορθογώνιες πύλες, οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους με μια λευκή κορδέλα που δένει όλο το κτίριο.
Τα διάτρητα στοιχεία σπάνε τους όγκους παίζουν με το μεσογειακό φως, το κενό και το πλήρες, συνοδεύουν τις όψεις και τα ανοικτά κλιμακοστάσια και δημιουργούν θέματα και εκπλήξεις. Τα συναντάμε και στις πέργκολες των δυο εστιατορίων της πισίνας και της πλάζας με τα καταστήματα, σαν μοντέρνα εκδοχή της ψάθας. Τις βραδινές ώρες μεταμορφώνονται σε φωτιστικά στοιχεία στον περιβάλλοντα χώρο.
Η χάραξη σχεδιαστικών σχισμών που συναντά κανείς στα σχέδια της πισίνας, στις δαπεδοστρώσεις, και στα τοιχία δίνει την αίσθηση της προοπτικής δημιουργώντας οπτικές φυγές. Στην περιοχή του μπαρ που πλαισιώνεται με ένα υδάτινο στοιχείο και του εστιατορίου πλησίον της θάλασσας δεσπόζουν δυο κελυφωτές πέργκολες.
Εκεί που το φως συναντά τη θάλασσα Εσωτερικά στο λόμπι θα βιώσει κανείς το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς των διάτρητων στοιχείων, τις αυτοφερόμενες αψίδες που είναι η εξέλιξη των πυλών, των τοίχων από χαλίκι και την έκρηξη φωτός στην οροφή, ένας χώρος μαγευτικός σε συνδυασμό με τη θέα του γαλάζιου.
Η αρχιτεκτονική διήγηση συνεχίζεται στον χώρο του εστιατορίου όπου διέπει η έννοια της φύσης και του νερού. Ο χώρος εξωτερικά πλαισιώνεται εκατέρωθεν από καταρράκτες και από το υδάτινο στοιχείο της κεντρικής σκάλας που συνδέεται με τις πύλες. Εσωτερικά δημιουργείται ένα οργανικό περιβάλλον που παραπέμπει σε στοιχεία της φύσης, όπως οι κελυφωτές πέργκολες που μεταλλάσσονται σε ξύλινα γλυπτικά στοιχεία, τα οποία σε συνδυασμό με τις φωτιστικές μεμβράνες δημιουργούν φωτιστικές πηγές.
Tα δωμάτια και οι σουίτες συνεχίζουν το διήγημα των σχημάτων στην επίπλωση, στις οροφές και τον φωτισμό, με τις σχεδιαστικές σχισμές και τα σχήματα των φύλλων της πισίνας να πρωταγωνιστούν στο χώρο. Γήιινα υλικά συνθέτουν την ατμόσφαιρα της καθαρότητας και της άνεσης.
«Επιδιώκουμε την μοναδικότητα της σύνθεσης, που συνήθως οδηγεί και σε γνήσιο αποτέλεσμα. Αυτό πιστεύουμε πως προσφέρει και την υπεραξία στο κάθε έργο και αυτό, έτσι κι αλλιώς, ανέκαθεν διαχώριζε την ουσία της αρχιτεκτονικής. H κάθε ανάθεση, η κάθε απάντηση στο αρχιτεκτονικό ερώτημα ξεκινάει με την προϋπόθεση και καταλήγει στην πράξη να είναι όχι μόνο ένα αρχιτεκτονικό προϊόν αλλά κυρίως ένα χωροχρονικό αποτύπωμα με σύγχρονη (contemporary) οπτική».
Τατιάνα Κούππα και Νίκος Παπαπανούσης, Delta Architects