Ο σχεδιασμός των lobby είναι εξαιρετικά περίπλοκος, καθώς θα πρέπει να συνδυάζει την καινοτομία στο design, που θα αποτελεί πόλο έλξης για νέους επισκέπτες, με τη λειτουργικότητα.

Ο χώρος υποδοχής αποτελεί ίσως το σημαντικότερο τμήμα ενός ξενοδοχείου, καθώς είναι ο πρώτος χώρος που αντικρίζει ένας επισκέπτης. Ο σχεδιασμός των lobby θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεγμένος, ώστε να είναι ζεστός, φιλόξενος και να αποτελεί πόλο έλξης για νέους πελάτες. Για τον λόγο αυτό με ιδιαίτερη επιμέλεια επιλέγεται η επίπλωση, τα δομικά υλικά που θα χρησιμοποιηθούν, οι χρωματισμοί στους τοίχους και ο φωτισμός, στοιχεία που μπορούν να κάνουν το design ενός τόσο σημαντικού χώρου μοναδικό. To lobby αποτελεί μία πρόγευση της συνολικής εμπειρίας που πρόκειται να βιώσει κάποιος κατά την παραμονή του στο ξενοδοχειακό κατάλυμα και θα πρέπει να αποτελεί σήμα κατατεθέν της επιχείρησης. Είναι απαραίτητο ο επισκέπτης να νιώθει ευπρόσδεκτoς από την πρώτη στιγμή και να του δημιουργείται η αίσθηση ότι έχει επιλέξει το σωστό μέρος, στο οποίο δεν θα διανυκτερεύσει απλώς κάποιες βραδιές, αλλά θα νιώσει ανανεωμένος και ξεκούραστος. Στο εν λόγω αφιέρωμα θα αναφερθούμε αναλυτικά στα κύρια χαρακτηριστικά του design που μπορούν να αλλάξουν ριζικά το ύφος των χώρων υποδοχής.

Προσεγμένο design στους χώρους υποδοχής των ξενοδοχείων

Η σχεδιαστική προσέγγιση αποτελεί ίσως το πρώτο πράγμα που μπορεί να επηρεάσει τη δομή του lobby. H διάταξη του χώρου θα πρέπει να είναι λειτουργική, ώστε να εξυπηρετεί την εύκολη μετακίνηση των επισκεπτών και συνάμα να διακρίνεται για την κομψότητα και την πρωτοτυπία του. Στόχος είναι η δημιουργία ενός περιβάλλοντος που θα εξάπτει την περιέργεια του θεατή, ενώ παράλληλα θα τον προσκαλεί να παραμείνει μέσα σε αυτό παρέχοντας πλήθος αισθητηριακών ερεθισμάτων, που βασίζονται στην διακόσμηση, στους ήχους και στις οσμές του χώρου. Το lobby αποτελεί έναν πρόλογο της φιλοξενίας που πρόκειται να ζήσει κάποιος πελάτης και θα πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικός του brand του ξενοδοχείου.

Η πρώτη εικόνα του επισκέπτη
«Ο χώρος υποδοχής είναι από τους πιο σημαντικούς χώρους σε ένα ξενοδοχείο. Είναι ο πρώτος χώρος που αντικρίζει ο επισκέπτης, ο οποίος θα του δώσει την πρώτη εντύπωση για την εμπειρία που θα ακολουθήσει. Σίγουρα, η σχεδιαστική προσέγγιση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως είναι η αισθητική, το συνολικό concept του ξενοδοχείου ή η τοποθεσία του κτιρίου και έτσι, κάθε φορά διαφέρει και προσαρμόζεται στις εκάστοτε ανάγκες. Σε κάθε περίπτωση, στόχος μας είναι ο σχεδιασμός ενός χώρου εντυπωσιακού και συγχρόνως λειτουργικού, που θα εντυπωθεί στη μνήμη του επισκέπτη και θα αποτελέσει μία μοναδική εμπειρία για εκείνον, αλλά και ένας χώρος ζεστός και φιλόξενος, που θα τον προσκαλεί και θα τον κάνει να αισθάνεται άνετα. Πάντοτε, προσέχουμε να ανταποκρίνεται στο concept του ξενοδοχείου και να συνδέεται αισθητικά με τους υπόλοιπους χώρους για μια ολοκληρωμένη εμπειρία και ένα άρτιο αποτέλεσμα» σημειώνουν οι άνθρωποι του γραφείου Modulus Architecture.

H υποδοχή θα πρέπει να είναι ζωηρή και θελκτική για τους επισκέπτες. Όπως αναφέρει ο Γιάννης Δημητριάδης, Επικεφαλής της Dimitriadis Group «η σχεδιαστική προσέγγιση της Dimitriadis Group εστιάζει στη δημιουργία μιας ευχάριστης, λειτουργικής και φιλόξενης ατμόσφαιρας. Με την χρήση μοντέρνων, κομψών και φιλικών υλικών, επιδιώκουμε την βελτίωση της φυσικής φωτεινότητας, ενώ η διάταξη του χώρου σχεδιάζεται έτσι ώστε να ενθαρρύνει την αλληλεπίδραση και την υποδοχή των επισκεπτών, δημιουργώντας ένα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον».
Η ισορροπία μεταξύ design και λειτουργικότητας είναι πολύ λεπτή και θα πρέπει να διατηρείται σε όλες τις περιπτώσεις. Η Αγγέλικα Θεοδωρίδη, Αρχιτέκτων Εσωτερικών Χώρων του γραφείου ACID υπογραμμίζει ότι «ένας χώρος υποδοχής ξενοδοχείου αποτελείται από πολυάριθμες λειτουργίες, όπως η πληροφόρηση και η αναμονή του εκάστοτε επισκέπτη, καθώς και ποικίλα σημεία διευκόλυνσής του, όπως η παράδοση και παραλαβή των αποσκευών του. Αποτελώντας ουσιαστικά την πρώτη εντύπωση των επισκεπτών για τη συνολική εικόνα του ξενοδοχείου, ο χώρος υποδοχής εισάγει τους χρήστες στο ευρύτερο ύφος του κτίσματος και τους προϊδεάζει για την αισθητική που θα ακολουθήσει στους υπόλοιπους χώρους. Κατά αυτό τον τρόπο, ως σχεδιαστές, οφείλουμε να ακολουθήσουμε μία κοινή προσέγγιση μεταξύ του χώρου υποδοχής και της αισθητικής του ξενοδοχείου, με στόχο τη συνοχή στη συνολική εικόνα προς τον επισκέπτη».

Αποτύπωση του concept του ξενοδοχείου
«Ο χώρος υποδοχής του ξενοδοχείου είναι μια αδιάκοπη αφήγηση της “ιστορίας”, η οποία θα γεννήσει στους επισκέπτες τα συναισθήματα που καθορίζουν το experience κατά τη διάρκεια της διαμονής τους. Το ξενοδοχείο γίνεται η αφορμή ο επισκέπτης να έρθει σε επαφή με την κουλτούρα του τόπου τον οποίο επισκέπτεται, να αισθανθεί, να ανακαλύψει, να χαλαρώσει. Ο αρχιτέκτονας, σχεδιάζοντας, απαντά στην ερώτηση: “τι ιστορία θέλετε να πει το ξενοδοχείο σας;’’ Κατά συνέπεια, το story telling στην υποδοχή ενός καταλύματος ορίζεται από το hotel concept, στοιχείο που γίνεται ο ακρογωνιαίος λίθος του οικοδομήματος. Οι σχεδιαστικοί όγκοι, οι φόρμες, η λειτουργικότητα, τα υλικά και ο μεταξύ τους συνδυασμός, ακολουθούν για να δώσουν σάρκα και οστά στο story του ξενοδοχείου» επισημαίνει η Ελένη Τσόκα, επικεφαλής του γραφείου Eleni Tsoka Interior Architecture & Design και προσθέτει πως «αν σκεφτεί κανείς ότι τα 7 πρώτα δευτερόλεπτα της επαφής μας με κάτι καινούριο διαμορφώνουν και ορίζουν την τελική μας εντύπωση, εύκολα αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικό είναι η είσοδος του ξενοδοχείου, το “κατώφλι” μας, να προδιαθέτει θετικά τον επισκέπτη. Η περιοχή του reception/lobby είναι το σημείο αναφοράς κάθε καταλύματoς. Η ιδιαίτερη αισθητική και το design του χώρου αυτού, όχι μόνο θα ικανοποιήσουν τους επισκέπτες, αλλά και θα τους παροτρύνουν να μοιραστούν την εμπειρία και την εικόνα που βλέπουν με το social media network τους».

 

Το lobby αποτελεί την πρώτη εικόνα του καταλύματος και προϊδεάζει τους πελάτες για την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει. «Οι χώροι υποδοχής αποτελούν συχνά το πρώτο σημείο επαφής των επισκεπτών με το ξενοδοχείο και πρέπει να προσφέρουν ένα αξέχαστο προοίμιο για μια εξαιρετική διαμονή. Το lobby για εμάς αποτελεί έκφραση της προσωπικότητας και της φιλοσοφίας του ξενοδοχείου. Οι χώροι μας διαθέτουν σύγχρονο και κομψό σχεδιασμό. Η διάταξη των επίπλων σχεδιάζεται για να παρέχει άνεση και ευκολία στην κίνηση. Χρησιμοποιούμε καθαρές γραμμές, μοντέρνα έπιπλα, εντυπωσιακά στοιχεία διακόσμησης ή έργα τέχνης δημιουργώντας μια εκλεπτυσμένη αισθητική. Η ενσωμάτωση φυσικών υλικών είναι σημαντική για να δημιουργηθεί ένα φυσικό και αναζωογονητικό περιβάλλον» τονίζουν η Έλενα Δουλγεράκη, Aρχιτέκτων και η Κατερίνα Δουλγεράκη, Interior Designer του γραφείου BAUart.


Χώροι μετάβασης από τον δημόσιο στον ιδιωτικό χώρο
«Ο χώρος υποδοχής των ξενοδοχείων αντιμετωπίζεται ως το σημείο μετάβασης από τον εξωτερικό χώρο στον εσωτερικό. Για την ανάλυση της στιγμιαίας ώσμωσης των δυο χωρών εξετάζονται τα δίκτυα κίνησης, τα σημεία παύσης τους, τα σημεία των συμβάντων και οι θεάσεις από τα σημεία αυτά. Τα παραπάνω σημεία αναλύονται µε επίκεντρο την χορογραφία του επισκέπτη µε στόχο την απρόσκοπτη εναλλαγή των κινήσεων του εν µέσω των χωρικών μεταβάσεων. Στόχος του σχεδιασμού, είναι το παραγόμενο χωρικό προϊόν να παραπέμπει σε ένα χώρο συνάντησης, όπου τα σημεία παύσης, συμβάντων και θεάσεων εναλλάσσονται ρυθμικά, δημιουργώντας στιγμιότυπα ισορροπίας. Στην επίτευξη της ισορροπίας δίνεται ιδιαίτερη έμφαση, καθότι δημιουργεί µία σχέση θετικής σύνδεσης του επισκέπτη µε τον χώρο, ενισχύοντας το branding του ξενοδοχείου» εξηγούν η Άνθη Οικονόμου και η Ειρήνη Κρασάκη, Αρχιτέκτονες Μηχανικοί του γραφείου Ao Architects.

To lobby λειτουργεί σαν ένας δίαυλος που ενώνει τους κοινόχρηστους με τους ιδιωτικούς χώρους, επιτελώντας μία αρμονική μετάβαση και επικοινωνία. H Ευρύκλεια Τζίμου, Founder and Head of Design του γραφείου Evrykleia Tzimou, Interior Architecture and Lighting Design, αναφέρει πως «ο χώρος υποδοχής των ξενοδοχείων είναι ο χώρος μετάβασης από τον δημόσιο στον ιδιωτικό χώρο του δωματίου. Η χρονική διάρκεια της μετάβασης εξαρτάται από το χρόνο της παροδικής αναμονής ή διέλευσης. Η σχεδιαστική προσέγγιση έχει ως εφαλτήριο τη διέγερση των αισθήσεων μέσω της εικόνας, του ήχου, των ευωδιών, των υφών και της γεύσης, και ως στόχο τη δημιουργία της συνολικής αντίληψης του χρήστη, ώστε τελικά ο σχεδιασμός να επικοινωνήσει τις παροχές που διαθέτει το κατάλυμα, το επίπεδο και το είδος των υπηρεσιών, καθώς και την κουλτούρα της εταιρικής ταυτότητας της επιχείρησης».

Μελέτη φωτισμού και αρχιτεκτονική
Τα επίπεδα και η ποιότητα του φωτισμού έχουν καθοριστικό αντίκτυπο στις εντυπώσεις και στα συναισθήματα που μας δημιουργούνται για έναν χώρο. Για παράδειγμα αν ένα δωμάτιο είναι πολύ φωτεινό μπορεί να μοιάζει νοσοκομειακό και να μην είναι ελκυστικό, ενώ αν είναι αρκετά σκοτεινό μπορεί να φαίνεται μουντό και καταθλιπτικό. Τα lobby είναι πολυλειτουργικοί χώροι και για αυτό απαιτείται ένα άρτιο σχέδιο φωτισμού που θα καλύπτει όλες τους τις ανάγκες. Αρχικά, θα πρέπει να υπάρχει επαρκής ποσότητα φωτός, ώστε αφενός να μπορούν να εργαστούν αποδοτικά οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου και αφετέρου οι επισκέπτες να μπορούν εύκολα να μετακινηθούν και ξεκούραστα να διαβάσουν τις πληροφορίες που διατίθενται αναρτημένες στη reception. Ωστόσο, μέσω κατάλληλων σκιάσεων, θα πρέπει να αποκρύπτονται οι ατέλειες του χώρου και να τονίζονται τα πιο ενδιαφέρονται σημεία της υποδοχής, δημιουργώντας ένα άρτιο αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα.

Ο φωτισμός μπορεί να αλλάξει το ύφος των χώρων υποδοχής
«Στα lobby των ξενοδοχείων χρησιμοποιούμε μια συνδυαστική προσέγγιση φωτισμού που συμπεριλαμβάνει διάφορα είδη φωτισμού για να δημιουργηθεί η επιθυμητή ατμόσφαιρα. Η τοποθέτηση κρυφού φωτισμού μας προσφέρει μια “μαλακή” και φωτεινή ατμόσφαιρα, ενώ διασκορπίζει το φως ομοιόμορφα στον χώρο, αποφεύγοντας τις “σκληρές” σκιάσεις. Τα κρεμαστά φωτιστικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δημιουργήσουν φωτεινά σημεία εστίασης ή να προσφέρουν γενικό φωτισμό στον χώρο, προσδίδοντας στυλ και άποψη. Οι προβολείς φωτίζουν συγκεκριμένες περιοχές ή στοιχεία του lobby, όπως έργα τέχνης και διακοσμητικά αντικείμενα. Από την άλλη πλευρά, οι λάμπες δαπέδου χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν ζώνες φωτισμού, ενώ προσφέρονται και ως διακοσμητικά στοιχεία στον χώρο. Ο φυσικός φωτισμός είναι επίσης προτιμητέος, όταν είναι δυνατόν, καθώς προσφέρει μια φυσική και φωτεινή ατμόσφαιρα» αναφέρουν η Έλενα και Κατερίνα Δουλγεράκη.

«Σε χώρους υποδοχής του ξενοδοχείου, όπου στόχος είναι οι επισκέπτες να νιώσουν μια οικειότητα, ο καταλληλότερος φωτισμός είναι ο θερμός και συγκεκριμένα οι λαμπτήρες 2.700Κ- 3.500Κ. Με τον θερμό φωτισμό δημιουργείται η κατάλληλη ατμόσφαιρα, σε έναν χώρο, που πρέπει να είναι φιλικός και να κάνει τον επισκέπτη να νιώθει σαν να βρίσκεται στο σπίτι του. Μπορεί να ενσωματωθεί στον χώρο με κάποιο μεγάλο κεντρικό φωτιστικό, ο οποίος θα συμπληρώνεται με περιμετρικά μικρότερα φωτιστικά και μικρές απλίκες, που θα εστιάζουν σε κάποιον πίνακα ή άλλα διακοσμητικά στοιχεία» εξηγεί η Ε. Τσόκα και συμπληρώνει ότι «πέρα από την θερμότητα του φωτισμού, που επηρεάζει τη συνολική ατμόσφαιρα ενός ξενοδοχείου, έχει σημασία και εάν ο φωτισμός είναι κρυφός ή όχι. Με τον όρο “κρυφός φωτισμός” εννοούμε το είδος φωτισμού τα μέσα του οποίου δεν είναι άμεσα ορατά στο μάτι. Τα χαρακτηριστικά του είναι η διακριτικότητα, ο τονισμός και ο εύκολος συνδυασμός με την κεντρική πηγή φωτός ενός δωματίου. Μπορεί να τοποθετηθεί σε ιδιαίτερες κατασκευές με γυψοσανίδες τόσο στην οροφή όσο και σε τοίχους, σε ντουλάπες ή μπάρες-πάσο, τόσο της reception, όσο και του μπαρ, αλλά και σε έπιπλα. Σημαντικό είναι, επίσης, το πως πρέπει να δημιουργούνται διαφορετικά επίπεδα φωτισμού στον ίδιο χώρο, το layering.

Ο ξενοδοχειακός φωτισμός πρέπει να είναι πολυεπίπεδος, αλλά πάντα πρέπει να επιλέγεται ύστερα από πολλή σκέψη. Η τοποθέτηση λαμπτήρων διαφορετικής θερμότητας, καθώς και οι εναλλαγές κρυφού-φανερού φωτισμού, θα πρέπει να γίνονται με προσοχή, ώστε να μην δημιουργείται περιττή πληροφορία σε έναν ενιαίο χώρο, η οποία περισσότερο θα κουράσει παρά θα εντυπωσιάσει. Ο σωστός και ολοκληρωμένος φωτισμός κάθε χώρου ενός ξενοδοχείου παίζει πολύ σημαντικό ρόλο για την συνολική εμπειρία των επισκεπτών του».
Με τη σειρά του, ο Γ. Δημητριάδης δηλώνει ότι «στα lobby των ξενοδοχείων χρησιμοποιούμε έναν ποικιλόμορφο φωτισμό που συμβάλλει στη δημιουργία μιας ευχάριστης και εκλεπτυσμένης ατμόσφαιρας. Η φωτιστική σχεδίαση περιλαμβάνει φυσικό φως από παράθυρα και γυάλινα τοιχώματα, προσφέροντας φυσική φωτεινότητα».

Επίπεδα φωτισμού και ατμόσφαιρα
Η μελέτη φωτισμού μπορεί να επηρεάσει άρδην την εικόνα ενός lobby και να αλλάξει εντελώς τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του. «Στην διαμόρφωση των χώρων υποδοχής, συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό ο φωτισμός, καθώς αυτός αναδεικνύει την αρχιτεκτονική του εκάστοτε εσωτερικού και εξωτερικού χώρου. Στα ξενοδοχεία, επιλέγουμε συνήθως περισσότερο έντονους φωτισμούς στους χώρους κίνησης, ενώ στους χώρους διημέρευσης προτιμάται ο ατμοσφαιρικός φωτισμός. Κατά αυτό τον τρόπο, σε έναν χώρο υποδοχής αρμόζει περισσότερο ένας θερμός φωτισμός, ο οποίος διαμορφώνει μία οικεία αίσθηση προς τον επισκέπτη. Για τη δημιουργία αυτής της ατμόσφαιρας, χρησιμοποιούμε συνήθως κρυφούς φωτισμούς, σημειακά φωτιστικά, καθώς και επιδαπέδια, ιδιαίτερα σε καθιστικά μικρής έκτασης» δηλώνει η Α. Θεοδωρίδη.

Σχετικά με το θέμα, το γραφείο Modulus αναφέρει πως «ο φωτισμός είναι από τα βασικά σχεδιαστικά εργαλεία που χρησιμοποιούμε όσον αφορά στο σχεδιασμό ενός lobby και ανάλογα με το φωτισμό που επιλέγουμε δίνουμε και αντίστοιχη κατεύθυνση στην ατμόσφαιρα. Εκμεταλλευόμαστε στο μέγιστο δυνατό τον φυσικό φωτισμό, ώστε κατά τη διάρκεια της ημέρας ο χώρος να είναι φωτεινός και να καλωσορίζει ευχάριστα τον επισκέπτη. Έπειτα, με τη βοήθεια του τεχνητού φωτισμού, προσπαθούμε να πετύχουμε ένα ambient, φυσικό και ήπιο αποτέλεσμα, ώστε να μην είναι κουραστικό. Δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στην περιοχή που βρίσκεται το reception desk, ώστε να έχει επαρκή φωτισμό και σε κάθε περίπτωση δουλεύουμε με διαφορετικά σενάρια φωτισμού, όπου ανάλογα την ώρα και τις συνθήκες, δίνεται στο lobby μία διαφορετική ατμόσφαιρα».

«Ένα σωστά σχεδιασμένο lobby βελτιστοποιεί την χρήση του χώρου και ενισχύει την αίσθηση οικειότητας των επισκεπτών, προσφέροντας τους την ευκαιρία να βιώσουν την ισορροπημένη μετάβαση τους από τον εξωτερικό στον εσωτερικό χώρο και την εισαγωγή στην φιλοσοφία της μυθοπλασίας του ξενοδοχείου. Ο φωτισμός προκύπτει από τον συνδυασμό του λειτουργικού διάχυτου φωτισμού, του τοπικού λειτουργικού φωτισμού, αλλά και του διακοσμητικού φωτισμού. Ο λειτουργικός διάχυτος φωτισμός αφορά το σύνολο του χώρου υποδοχής και λειτουργεί ως το υπόβαθρο των λοιπών ειδών φωτισμού, ώστε να επιτρέπει την πρώτη ανάγνωση του χώρου από τον επισκέπτη και να υποδηλώνει την κατεύθυνση κίνησης μέσα σε αυτόν» υποστηρίζουν η Α. Οικονόμου και η Ε. Κρασάκη και προσθέτουν πως «ο διάχυτος λειτουργικός φωτισμός δημιουργεί αίσθηση χαλάρωσης και οικειότητας. Ο τοπικός λειτουργικός φωτισμός, χρησιμοποιείται για το φωτισμό περιοχών των χώρων, στους οποίους πραγματοποιούνται εξειδικευμένες λειτουργίες και μπορεί να συνυπάρχει µε το διάχυτο φωτισμό. Ο διακοσμητικός φωτισμός συμβάλλει στη δημιουργία του αισθητικού αποτελέσματος του φωτισμού και στην δημιουργία της ατμόσφαιρας».

Επιλογή κατάλληλων χρωμάτων και υφών
Βασικό στοιχείο για να νιώθουν οι επισκέπτες άνετα στο lobby είναι να επιλεχθούν «ζεστά» υφάσματα και υφές, που θα καταστήσουν τον χώρο ευχάριστο και συνάμα φιλόξενο. Οι τραχές και οι μαλακές επιφάνειες, αλλά και οι αποχρώσεις που θα επιλεγούν στα έπιπλα και στους γύρω τοίχους, μπορούν να δώσουν ένα εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα στο design και να επηρεάσουν πλήρως το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα. Όλα τα παραπάνω στοιχεία θα πρέπει να συνδυαστούν αρμονικά και να ταυτίζονται με το ευρύτερο concept το οποίο υιοθετεί το κατάλυμα. Στα σύγχρονα ξενοδοχεία, συχνά, επιλέγεται ποικιλία υφών και χρωμάτων που τραβούν το βλέμμα των περαστικών, αλλά παράλληλα δεν είναι κουραστικά στο μάτι.

Διαμόρφωση «ψυχρής και θερμής» ατμόσφαιρας
Τα υφάσματα και οι αποχρώσεις που επιλέγονται σε έναν χώρο υποδοχής, έχουν καθοριστικό ρόλο στην εμπειρία που απολαμβάνει το άτομο, καθώς εισέρχεται σε αυτόν. «Τα υφάσματα συμμετέχουν ενεργά ή συμπληρωματικά στη διαμόρφωση της αισθητικής του χώρου. Σε όλα τα στάδια της μελέτης εξετάζεται, διερευνάται και δειγματίζεται αφενός η κατάλληλη επιλογή του χρώματος, της ύφανσης, της ραφής, της χρήσης, και της εφαρμογής, και αφετέρου η κατάλληλη επιλογή σε σχέση με τις ιδιότητες των υφασμάτων σε φωτοδιαπερατότητα, απορροφητικότητα, ελαστικότητα, βάρος, αντοχή στην τριβή, στην ηλιακή ακτινοβολία, στη θερμότητα και την οικολογικότητα» υπογραμμίζει η Ε. Τζίμου.

Με τη σειρά τους, η Ε. και Κ. Δουλγεράκη αναφέρουν πως «υπάρχει μια αυξανόμενη τάση προς τη χρήση οργανικών υλικών και υφασμάτων όπως το βαμβάκι, το λινό, το μετάξι, το μαλλί και το μπαμπού. Αυτή η τάση ανταποκρίνεται στην αυξανόμενη επιθυμία πολλών ξενοδοχείων να μειώσουν το οικολογικό τους αποτύπωμα. Τα οργανικά υφάσματα είναι διαθέσιμα σε μια ευρεία γκάμα χρωμάτων, υφών και σχεδίων, προσφέροντας μεγάλη ευελιξία στον σχεδιασμό ενός ξενοδοχείου. Η φυσική τους υφή και εμφάνιση προσδίδουν έναν ανεπαίσθητο πολυτελή χαρακτήρα, άνεση και μπορούν να βελτιώσουν την εμπειρία των φιλοξενούμενων. Αυτά τα υφάσματα επιτρέπουν τη φυσική κυκλοφορία του αέρα και την απορρόφηση της υγρασίας, προσφέροντας μια δροσερή και ξεκούραστη εμπειρία».

«Ένα άλλο μείζον στοιχείο, το οποίο συμβάλλει στη διαμόρφωση ενός χώρου υποδοχής, αποτελεί η επιλογή των κατάλληλων υφασμάτων. Προσαρμοσμένα πάντα στην αισθητική του υπόλοιπου ξενοδοχείου, επιλέγουμε υφάσματα αδιάβροχα και αλέκιαστα, καθώς κρίνεται απαραίτητος ο συχνός καθαρισμός τους λόγω της συχνής τους χρήσης από τους επισκέπτες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το δέρμα και το τεχνόδερμα, ως λύσεις στην παράλληλη ανάγκη για υψηλή αισθητική και συχνή συντήρηση του χώρου. Επιπρόσθετα, η επιλογή των υφασμάτων καθορίζεται από τη διεποχικότητα, την οποία επιθυμούν συνήθως οι ιδιοκτήτες των ξενοδοχείων. Για αυτό τον λόγο, γίνονται συνδυασμοί χειμερινών και καλοκαιρινών υφασμάτων, με στόχο την ανανέωση του χώρου υποδοχής ανάλογα με την εποχή λειτουργίας του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τόσο την ικανοποίηση των επισκεπτών, όσο και την διατήρηση της κατάλληλης θερμοκρασίας στον χώρο, καθώς οι υφές φροντίζουν να θερμαίνεται και να ψύχεται η υποδοχή, ανάλογα με τις απαιτήσεις της εκάστοτε εποχής» σημειώνει η Α. Θεοδωρίδη.
Συνεπώς, ανάλογα με το είδος των επίπλων και το επιθυμητό ύφος που θέλουμε να προσδώσουμε στο lobby, επιλέγεται και το κατάλληλο είδος υφάσματος. Σύμφωνος με αυτή την άποψη είναι ο Γ. Δημητριάδης, ο οποίος τονίζει πως «για τα καθίσματα και τους καναπέδες, χρησιμοποιούνται συχνά υφάσματα υψηλής ποιότητας όπως βελούδο, ή και μετάξι, τα οποία προσφέρουν άνεση στους επισκέπτες, ενώ για τις κουρτίνες επιλέγονται συχνά υφάσματα με μεγάλο όγκο και πτυχώσεις, όπως μουσελίνες, τούλια και βαμβακερά πλέγματα».

Εξατομικευμένη εμπειρία διαμονής
Ο κάθε επισκέπτης έχει τις δικές του προτιμήσεις και σκοπός των σύγχρονων ξενοδοχειακών καταλυμάτων είναι να του παρέχουν ένα ευέλικτο περιβάλλον, που θα προσαρμόζεται στο προσωπικό του γούστο, αλλά και στις ατομικές του ανάγκες. Σχετικά η Ε. Τσόκα υποστηρίζει ότι «το design εξατομικεύεται και “προσαρμόζεται” στις ανάγκες του επισκέπτη. Στο επίκεντρο αυτής της φιλοσοφίας βρίσκεται η επιθυμία των ταξιδιωτών να ζήσουν κάτι νέο με τις εξατομικευμένες εμπειρίες να διαμορφώνουν μια μοναδική ξενοδοχειακή εμπειρία. Στο πλαίσιο αυτής της φιλοσοφίας, χρησιμοποιούνται και τα λεγόμενα “έξυπνα υλικά” που αλλάζουν μορφή, υφή και χρώμα, ανάλογα με τις συνθήκες φωτισμού, τη θερμοκρασία κλπ. Χρησιμοποιώντας αυτά τα υλικά, οι σχεδιαστές μπορούν να δημιουργήσουν δυναμικά περιβάλλοντα με wallpapers, που αλλάζουν χρώμα ή σχέδιο με βάση το φως και τη θερμοκρασία, με περσίδες που ανοίγουν και κλείνουν αυτόματα, ανάλογα με τη θέση του ήλιου, με τοίχους που εξασφαλίζουν τη βέλτιστη θερμοκρασία δωματίου. Μέρος του design, γίνονται οι υφές, οι ήχοι, οι μυρωδιές και η γεύση. Οι υφές προκύπτουν από την διακόσμηση του χώρου. Μαλακά φυσικά υφάσματα, επιχρίσματα τοίχου σε φυσικά κονιάματα, απαλά αντιολισθητικά υλικά δαπέδων, επενδύσεις ξύλων με ανάγλυφη βελούδινη υφή, ειδικές κατασκευές μετάλλων. Όλα αυτά τα στοιχεία που επηρεάζουν το design, συνθέτουν την έναρξη της ολικής εμπειρίας που θέλουμε να αποκομίσει ο επισκέπτης».

Τα δομικά υλικά στο σύγχρονο design
Τα δομικά υλικά αποτελούν παραδοσιακά τον θεμέλιο λίθο κάθε κατασκευής, καθώς από αυτά εξαρτάται η ανθεκτικότητά της στον χρόνο, αλλά και το αρχιτεκτονικό της στυλ. Κάθε υλικό έχει τον δικό του χαρακτήρα, την δική του «ιστορία», γεγονός που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το design του κάθε χώρου. Είναι σε όλους εμφανές ότι εντελώς διαφορετική αίσθηση, λόγου χάρη, προδίδει μία επιφάνεια με γυαλί σε σύγκριση με έναν τοίχο φτιαγμένο από πέτρα. Εξαίρεση στον κανόνα δεν αποτελούν φυσικά τα lobby, τα οποία είθισται να ξεχωρίζουν για τις σχεδιαστικές τους καινοτομίες. Ανάλογα με το ύφος και το concept του καταλύματος, επιλέγονται και τα αντίστοιχα υλικά, ώστε οι πελάτες να απολαμβάνουν υψηλής ποιότητας διαμονή μέσα σε ένα περιβάλλον που ξεχωρίζει για τη λειτουργικότητα και την αισθητική του.

Δομικά υλικά βάσει του ευρύτερου concept
Η επιλογή των δομικών υλικών δεν γίνεται τυχαία, όπως αναφέραμε και προηγουμένως, αλλά θα πρέπει να ταιριάζει με το γενικότερο σχεδιαστικό ύφος του καταλύματος. «Τα δομικά υλικά έχουν άμεση σχέση με το συνολικό concept του ξενοδοχείου, καθώς και με το ύφος και τον χαρακτήρα που θέλουμε να έχει η υποδοχή. Για παράδειγμα, αν θέλουμε να δώσουμε μία πολυτελή αίσθηση χρησιμοποιούμε μάρμαρο και γυαλιστερά υλικά με αντανακλάσεις ή αν θέλουμε να πετύχουμε μία πιο boho αισθητική, τότε το ξύλο και η πέτρα γίνονται τα βασικά υλικά του σχεδιασμού. Πολλές φορές, κατά τη διάρκεια της συνθετικής διαδικασίας προκύπτουν συνδυασμοί ετερόκλητων υλικών ή χρήση υλικών τα οποία μπορεί με μία πρώτη ανάγνωση να μην ανταποκρίνονται στην αισθητική που θέλουμε να στοχεύσουμε, αλλά να χρησιμοποιηθούν με τέτοιο τρόπο που θα δέσουν αρμονικά με το αποτέλεσμα» υπογραμμίζει το γραφείο Modulus.

Ακολούθως, η Ε. Τσόκα δηλώνει πως «πριν να επιλέξουμε υλικά, χρώματα εσωτερικών χώρων, ξενοδοχειακό εξοπλισμό, ταπετσαρίες, υφάσματα επίπλωσης και κουρτίνες, προηγείται απαραίτητα κι εδώ η σύνθεση του γενικού concept και branding του ξενοδοχείου. Για κάθε μικρή ή μεγάλη τεχνική και διακοσμητική εργασία στα ξενοδοχεία θα πρέπει να γνωρίζουμε πού θέλουμε να φτάσουμε, να διαθέτουμε κατόπιν μελέτης και σκέψης έναν οδηγό, που θα οργανώσει τις επιλογές μας και θα κατανέμει το budget μας. Επιλέγουμε συγκεκριμένα χρώματα, υφάσματα επίπλωσης, υλικά για τις επενδύσεις τοίχων και οροφών που αποδίδουν καλύτερα το επιθυμητό αισθητικό αποτέλεσμα. Οι κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής όπου βρίσκεται το ξενοδοχείο, είναι ένας από τους πρώτους και ιδιαίτερα σημαντικούς παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν στη μελέτη. Ορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις ζώνες του, αλλά και το τι μπορεί να ζήσει ο επισκέπτης του ξενοδοχείου σε αυτές. Ο προσανατολισμός του οικοπέδου ή του κτιρίου και η “συνεργασία’’ του με την κίνηση του ήλιου γύρω από αυτό, αποτελεί για τον αρχιτέκτονα στοιχείο έμπνευσης στη διαμόρφωση των ζωνών, των λειτουργιών, των υλικών, των υφών, ακόμα και των χρωμάτων που θα επιλέξει».

«Κυρίαρχο ρόλο στη σχεδιαστική προσέγγιση ενός χώρου υποδοχής έχουν τα δομικά υλικά. Όπως αναφέρουμε και παραπάνω, η επιλογή των υλικών οφείλει να συνδιαλέγεται άμεσα με την αισθητική της συνολικής εικόνας του ξενοδοχείου, καθώς και να εκπληρώνουν τις επιθυμίες και απαιτήσεις του εκάστοτε πελάτη. Προσωπικά, προτιμούμε ένα περισσότερο λιτό, μινιμαλιστικό και οικολογικό στυλ, όπου επικρατούν τα φυσικά υλικά, όπως η πέτρα, το ξύλο και το μάρμαρο, με στόχο την παράλληλη απλότητα, συνοχή και καθαρότητα στην αισθητική του χώρου» σημειώνει η Α. Θεοδωρίδη.

Συνδυασμός αντοχής και πολυτέλειας
Υπάρχουν κάποια δομικά υλικά που τελευταία είναι ιδιαίτερα δημοφιλή, καθώς ξεχωρίζουν για την αντοχή τους και το μικρό κόστος συντήρησής τους, ενώ παράλληλα προσδίδουν την αίσθηση της πολυτέλειας στον χώρο. Όπως επισημαίνουν η Ε. και Κ. Δουλγεράκη «οι επιλογές δομικών υλικών στους χώρους υποδοχής των ξενοδοχείων εξαρτώνται από το ύφος και τον σχεδιασμό του ξενοδοχείου. Τα φυσικά πετρώματα όπως το μάρμαρο και ο γρανίτης είναι ιδιαίτερα δημοφιλή υλικά γιατί προσδίδουν μια αίσθηση πολυτέλειας, διαχρονικότητας και ανθεκτικότητας. Ο συνδυασμός του ξύλου με το μέταλλο δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα αντίθεση και αισθητική ισορροπία. Το ξύλο είναι ένα ζεστό και φυσικό υλικό που μπορεί να δημιουργήσει μια αίσθηση θαλπωρής και φιλικότητας ενώ το μέταλλο προσθέτει μια σύγχρονη και εκλεπτυσμένη κομψότητα. Επιπλέον, επιλέγονται υλικά που παρέχουν ανθεκτικότητα και ευκολία στη συντήρηση, για να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της ξενοδοχειακής βιομηχανίας».

Στη συνέχεια η Ε. Τζίμου δηλώνει ότι «σε ένα πρώτο επίπεδο ανάγνωσης η υλικότητα έχει ως βάση την καταλληλόλητα των υλικών σε προδιαγραφές, και σε ένα δεύτερο, την απόδοση του νοήματος. Το ξύλο, το μέταλλο, το γυαλί, το μάρμαρο, η πέτρα και τα κονιάματα μπορούν να αποδώσουν στη μορφή διαφορετικές εκφράσεις, διαφορετικές αφηγήσεις. Η αφήγηση αυτή συνδέεται με την κεντρική ιδέα του σχεδιασμού και οι επιλογές που απορρέουν από αυτή καθορίζουν τη διάσταση, το χρώμα, τον τρόπο επεξεργασίας ή μη και το σημείο εφαρμογής του υλικού».
«Για τις εσωτερικές επιφάνειες, επιλέγουμε υψηλής ποιότητας υλικά, όπως φυσικό ξύλο με μοντέρνο φινίρισμα, μάρμαρο ή γρανίτη, τα οποία προσφέρουν κομψότητα και αντοχή στον χρόνο. Για το δάπεδο, προτιμούμε επίσης ποιοτικά υλικά, όπως φυσικό πέτρωμα, μάρμαρο ή παρκέ, τα οποία προσφέρουν εκλεπτυσμένη αισθητική και αντοχή στη χρήση» επισημαίνει ο Γ. Δημητριάδης.

Εναρμόνιση με το φυσικό περιβάλλον
Θέλοντας να επιτευχθεί η εναρμόνιση των lobby με το εξωτερικό φυσικό περιβάλλον, πολλές φορές χρησιμοποιούνται δομικά υλικά που είναι πιο «κοντά» στη φύση. Χαρακτηριστικά, η Α. Οικονόμου και η Ε. Κρασάκη εξηγούν ότι «το lobby, καθώς βρίσκεται συχνά στο σημείο τομής εσωτερικής και εξωτερικής αστικής σφαίρας, αποτελεί το σημείο συνάντησης της αρχιτεκτονικής και της φύσης. H απρόσκοπτη μετάβαση μεταξύ των δύο γίνεται µε την ενσωμάτωση των φυσικών δομικών υλικών στον σχεδιασμό. Σε αρκετές περιπτώσεις χρησιμοποιείται η πέτρα, ένα φυσικό προϊόν δόμησης µε θερμομονωτικές ιδιότητες και μεγάλη αντοχή, το ξύλο και τα κεραμικά προϊόντα. Τα παραπάνω συνδυάζονται µε μεγάλα ανοίγματα για την ενίσχυση της χωρικής ενότητας».