Στο Φανάρι Καρδίτσας, ένα βουστάσιο του 1903, που με την πάροδο του χρόνου εγκαταλείφθηκε, τώρα αλλάζει και αποκτά μια νέα ζωή και χρήση ως μικρή κατοικία, με την υπογραφή των EC Interiors.
Πού έγκειται η δύναμη του interior design; Σίγουρα, ένα κτίριο του αστικού ιστού που κατασκευάζεται ή ανακαινίζεται για να αποτελέσει έναν ξενοδοχειακό ή επαγγελματικό χώρο, έλκει την προσοχή. Ωστόσο, ένα ξεχασμένο κτίριο που αναγεννάται με τις παρεμβάσεις του interior designer αποκτά άλλη βαρύτητα και αξία. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η «μεταμόρφωση» ενός παλιού βουστασίου από τους EC Interiors.
Σεβασμός στην τοπική παράδοση
«Απλότητα, λειτουργικότητα και αντοχή στον χρόνο» είναι το τρίπτυχο των κατευθύνσεων που ακολούθησε η Έβελυν Χατζηγούλα, επικεφαλής του EC Interiors, στην ανακατασκευή ενός βουστασίου του 1903 στο Φανάρι της Καρδίτσας. «Ενσωματώσαμε απλές λύσεις στα διάφορα στάδια του σχεδιασμού, με σεβασμό στο υπάρχον κτίριο αλλά και την τοπική παράδοση», αναφέρει.
Σύγχρονα υλικά που αντέχουν στο χρόνο
Αφού η ορθογώνια επιμήκης κάτοψη χωρίστηκε νοητά στα δύο (χώρος διημέρευσης – καθιστικό, χώρος ανάπαυσης, υπνοδωμάτιο), με την κουζίνα και το λουτρό να τοποθετούνται στη μέση προκειμένου να λειτουργούν ως διαχωριστική ζώνη μεταξύ των δύο χώρων, η ομάδα των EC Interiors επέλεξε τα νέα υλικά, ώστε να ταιριάζουν με τα ήδη υπάρχοντα παραδοσιακά υλικά της κατασκευής και να τα συμπληρώνουν.
Συγκεκριμένα, όπως σημειώνει η κυρία Χατζηγούλα, έγινε χρήση πέτρας και ξύλου, που είναι ντόπια και ανθεκτικά στον χρόνο υλικά, τα οποία συνδυάζονται με νέα κονιάματα, κουρασάνι και σοβατισμένο σκυρόδεμα των τοιχίων αντιστήριξης της λιθοδομής. «Η επιλογή των νέων υλικών γίνεται με γνώμονα την αντοχή τους στον χρόνο, την οικολογική συνείδηση της κατασκευής και την επίτευξη υψηλής ενεργειακής αποδοτικότητας κατά τη διάρκεια ζωής της κατοικίας. Τέλος, τα ξύλινα στοιχεία συμπληρώνουν τη λιθοδομή του κτιρίου, φανερώνοντας το δομικό σύστημα του κτιρίου και τον σεβασμό στις παραδοσιακές μεθόδους κατασκευής, οι οποίες συνδυάζονται με σύγχρονες μεθόδους και υλικά κατασκευής».
Προχωρώντας στο εσωτερικό, η μοντέρνα αισθητική και απλότητα συναντά και συνδυάζεται με την παράδοση δημιουργώντας ένα νέο σύνολο. Γήινοι και θερμοί τόνοι χρωμάτων συνδυάζονται με το απαλό γκρι των κύριων χώρων, αναδεικνύοντας την πέτρα και το ξύλο, που κυριαρχούν στο εσωτερικό. Το κόκκινο της τερακότας στο λουτρό είναι μια αναφορά στα παραδοσιακά κεραμικά και το κόκκινο χώμα της περιοχής μαρτυρά μια βαθιά σύνδεση με τον τόπο και τη συνέχεια στον χρόνο. Ταυτόχρονα, παραδοσιακά αντικείμενα της οικοσκευής συντηρούνται, επαναχρησιμοποιούνται και γίνονται ζωντανό μέρος της κατοικίας, αποκτώντας νέα ζωή και χρήση.
Χαρακτηριστικά, η παλιά ταΐστρα των ζώων διατηρείται και μετατρέπεται σε καναπέ για το καθιστικό, με κρυφούς αποθηκευτικούς χώρους. Αντιστοίχως, διαμορφώνεται και το κρεβάτι στο υπνοδωμάτιο. Επίσης, η ενεργειακή σόμπα και οι μεταλλικοί σωλήνες των ηλεκτρικών συμπληρώνουν τα έντονα χρώματα της οικοσκευής και μαζί με τα κεντητά μαξιλάρια, πλεκτά υφάσματα και τα διάφορα παλιά αντικείμενα, δημιουργούν έναν ζωντανό και οικείο χώρο.
Συνομιλώντας με το παρελθόν
Από το πνεύμα της αναγέννησης του χώρου δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η αυλή, που ανακατασκευάζεται και διαμορφώνεται ώστε να μπορεί να υποστηρίξει υπαίθριες δραστηριότητες και διαβίωση, κατά τη διάρκεια του χρόνου. «Δημιουργείται έτσι ένα πλακόστρωτο υπαίθριο καθιστικό με αναφορές σε παλιό καφενείο χωριού, με φύτευση η οποία αποτελείται από τοπικά φυτά και καλλιέργειες όπως το αμπέλι, που φέρουν τις μνήμες του τόπου», υπογραμμίζει η κ. Χατζηγούλα.
Η ομάδα πίσω από το έργο
Interior Design: EC Interiors
Photo – shooting: Έλλη Ντούτση
Constructor & Supervisor engineer: Λάμπρος Χατζηγούλας
Sub Constructor: Θανάσης Μισδανίτης